بررسی اثر HU-210 بر پروفایل سایتوکاین ها و علایم بالینی در مدل تجربی مولتیپل اسکلروزیس

سابقه و هدف: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری التهابی مزمن می باشد که با دمیلینه شدن سیستم عصبی مرکزی همراه است. مطالعات اخیر خواص مفید ضد التهابی و تعدیل کنندگی سیستم ایمنی کانابینوئیدها را گزارش کرده اند. یکی از ترکیبات دست ساز فعال کننده گیرنده های کانابینوئیدها HU-210 است. مطالعه حاضر برای ارزیابی اثر بخشی درمان با HU-210 بر پروفایل سایتوکاین ها و علائم بالینی بیماری در مدل انسفالومیلیت اتوایمیون تجربی ( (EAEانجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی از 48 سر موش نر نژاد C57BL/6 استفاده شد. برای القاء EAE، مقدار 250 میکروگرم پپتید MOG35-55 به هر موش تزریق گردید. در 3 گروه موش های مبتلا به EAE به‌ترتیب با دوزهای mg/kg 30،10،3 به‌مدت 17 روز به صورت یک روز در میان با HU-210 داخل صفاقی تیمار شدند. وضعیت بالینی موش ها در طول مطالعه با آزمون امتیازات بالینی ارزیابی شد. موش ها در روز هفدهم تیمار کشته شده و سطح TNFα، IL-12 و IL-4سرمی آنها با روش الایزا اندازه گیری شد.نتایج: تجویز HU-210به موش های مبتلا به EAE باعث کاهش شدت بیماری از نظر تست امتیاز بالینی بالاخص در دوز 30 میلی گرم می شود. آنالیز داده ها در مورد فاکتورهای ایمونولوژیک نشان داد که تیمار با دوز mg/kg 30 در موش های مبتلا باعث کاهش معنی دار IL-12 و TNFα سرم می شود. هم چنین، هر سه دوز تیمار موجب افزایش معنی دار IL-4 در موش های مبتلا در مقایسه با موش های مبتلا بهEAE دریافت کننده بافرفسفات می شوند. نتیجه گیری: HU-210با اثرگذاری بر آبشار ایمونولوژیک تاثیر مفیدی را در مدل EAE ایجاد می کند و پیشنهاد می شود که از پتانسیل این دارو برای درمان فاز حاد مولتیپل اسکلروزیس استفاده شود.